In ieder geval is het een feest dat onze deelnemers graag in
huiselijke kring vieren. Een grote groep logeert gedurende de trainingsweek in
een guesthouse in Adama. Het openbaar vervoer is niet zo betrouwbaar. Op één
dag heen en weer is praktisch onmogelijk. Dus waren ze op donderdag en vrijdag
vrij en haalden ze op zaterdag een dag in.
Meskel in Adama |
Overigens heeft Ethiopië niet alleen aan andere jaartelling,
ook de dagindeling is anders. Ze beginnen te tellen bij zonsopkomst, om ongeveer
7 uur. Omdat het land niet ver van de evenaar ligt, is dat het hele jaar ongeveer
gelijk. Dus 7 uur is 1 uur, 8 uur is 2 uur en zo door. Om 19:00 uur beginnen ze
weer bij 1. Het is dan ook weer donker. Middernacht onze tijd is dus 6 uur
Ethiopische tijd. Het valt me mee dat we hier geen moeilijkheden mee hebben
gehad, want die tijden worden door elkaar gebruikt. Soms zeggen wij 15 uur, dan
weer 3pm en zij zeggen dan soms 9 uur. Maar gelukkig kwamen we er steeds wel
uit.
Meskel in Adama, gelukkig heb ik wit haar... |
De tweede feestdag, op vrijdag 27 september is het feest van
Meskel. Het is een religieus feest van de orthodoxe christenen. Dat is zo’n
beetje de helft van de Ethiopische bevolking, dus het wordt breed gevierd. Met
Meskel (=kruis) vieren de orthodoxe gelovigen dat de Romeinse keizerin Helena
het ware kruis vindt. Het kruis waaraan Christus gestorven is. Aan de vooravond
worden op pleinen grote vreugdevuren opgericht met het kruis in het midden. Voorafgaand
aan vreugdevuur zijn er allerlei gebeden en toespraken. Ik ben met Noh naar het
vreugdevuur in Adama geweest. Duizenden mensen waren verzameld op Meskel Square.
De vrouwen in witte kleding en met in ieder geval een witte sjaal om het hoofd.
Ook de mannen en kinderen vaak in het wit gekleed. Toen wij aankwamen was de
ceremonie in volle gang: gebeden, gezangen, een toneelstuk waarin keizerin
Helena eerst een vals kruis vond tot hilariteit van de menigte en daarna, onder
luid gejuich, gelukkig ook het ware kruis. Na nog meer gebeden en toespraken
werd het vuur ontstoken. Grote groepen mensen begonnen te dansen en te zingen
en verlieten na een tijd ook dansend en zingend het plein. In allerlei wijken
van de stad zijn er ’s avonds kleine vreugdevuren en de hele avond zag ik
vanuit het hotel her en der vuurpijlen de lucht ingaan.
Irreecha-viering, onderweg van Adama naar Addis |
In het weekend van 5 en 6 oktober is de derde feestdag, Irreecha,
een soort Dankdag voor het gewas. Het is nu een cultureel feest voor heel
Ethiopië, maar het komt oorspronkelijk bij de Oromo vandaan en wordt in Oromia
het meest gevierd. Bij de overgang van regentijd/winter naar zomer, danken de
Oromo God voor de rijkdom aan gewassen, het water, de bergen, dieren. Het is
een heel oude traditie. De mensen gaan naar een rivier, hebben bossen gras bij
zich. Ze dopen deze in het water en sprenkelen dat over zich heen. Een mooi
ritueel.
Dit jaar vieren ze Irreecha voor het eerst in 150 jaar weer
in Addis Abeba dat ook in Oromia ligt. Premier Abiy Ahmed én de burgemeester
van Addis, beiden Oromo, hebben zich hier hard voor gemaakt. Lange tijd werd de
regering gedomineerd door óf Amharen óf Tigray. Irreecha moest daarom worden
verplaatst naar een andere stad. Maar nu dus weer in Addis, iedereen in Adama
heeft het erover. Ik krijg steeds weer uitgelegd hoe belangrijk dit voor hen is.
Irreecha-viering, onderweg van Adama naar Addis |
Zo krijgt Irreecha ook een politieke betekenis. Deze viering
in Addis zien de Oromo als weer een stap in de richting van meer autonomie voor
Oromia. Hoewel het een feest is van vriendschap, dankbaarheid en vrede, wordt
er rekening gehouden met onlusten of mogelijk zelfs aanslagen. Daarom zijn er
flinke veiligheidsmaatregelen genomen. En dat is de reden dat op het laatste
moment besloten is de training niet op vrijdag, maar op donderdag af te sluiten.
Men verwacht dat er 3 tot 5 miljoen mensen naar het Irreecha-feest gaan komen.
Vanaf vrijdag staan er files op alle wegen naar en van Addis, ook door de
security checks die er zijn. Om de trainees de gelegenheid te geven op tijd
thuis te zijn, heeft Mr. Tesfaye, de directeur van trainingscentrum, besloten
dat de training eindigt op donderdagmiddag. Natuurlijk gaan we daarin mee. Lees
daarover in De laatste dag.
Ik vraag of mijn vertrek in gevaar komt. In de nacht van
zaterdag op zondag vlieg ik naar Nederland. Nee, ’s middags kan ik gewoon naar
Addis, dan weten ze of het allemaal veilig verloopt en dan zal het met de
drukte wel meevallen. We gaan het zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten