Ik schreef een boek 2/4

In juni 2020 begonnen Jos de Mulder en ik met het schrijven van ons boek. Hoe ging het verder?

Ondertussen groeide het boek. Een proces dat best organisch verliep. Hoewel, onze schrijfstijlen zijn best verschillend. Van sommige woorden wordt Jos allergisch, van andere krijg ik jeuk. Dus al zoekend, schrappend en slijpend, kwamen we verder. Begin 2021 was de eerste versie klaar. We vroegen tien mensen om het boek te lezen en feedback te geven. Kritische vrienden, met verschillende achtergronden, binnen en buiten het onderwijs, verschillend in leeftijd en geslacht, meer en minder dicht in onze familie- en vriendenkring. Die feedback kwam en was niet misselijk. Wat we terugkregen was niet geheel onbekend en onverwacht. We hadden zelf ook wel vragen over sommige stukken, maar het is wel even slikken als je dat in een veelheid en zo zwart op wit ziet staan. We hebben het allemaal tot ons genomen en op ons laten inwerken. We besloten het hele boek om te gooien. 

 

De kern van ons boek veranderde niet echt. Het zat hem meer in de opbouw, de vorm en de hoeveelheid informatie. We laten wél zien hoe de heersende macht een ideologie heeft die de bestaande situatie in de samenleving rechtvaardigt. Dat wij, de mensen met een hogere opleiding, daarin meegaan, waardoor de ongelijkheid blijft bestaan. 

We laten zien hoe kansenongelijkheid al begint in de wieg en doorgaat in kinderopvang, basisschool, voortgezet, middelbaar en hoger beroepsonderwijs en universiteit. Hoe leraren, schoolleiders en bestuurders er invloed op hebben, maar ook (of juist) het onderwijssysteem zoals wij dat in Nederland hebben ingericht en natuurlijk wij, burgers, als onderdeel van de samenleving. Maar we noemen niet álle knelpunten die we hebben geanalyseerd, daar word je als lezer, net als ik, moedeloos van.