Ik schreef een boek 4/4

Na veel schrijven, schrappen, herschikken, herschrijven, nadert het boek zijn voltooiing. Ook de titel wordt definitief...

In mei 2021 benaderden we Ten Brink Uitgevers in Meppel. We waren blij verrast dat zij ons boek wilden uitgeven. Met uitgever Sjia Cornelissen gingen we het proces van slijpen en vervolmaken van de tekst in. Leerzaam om met de ogen van een redacteur naar je tekst te kijken. Die wijst je op onzorgvuldige en onduidelijke redeneringen waardoor je het echt beter kunt maken.

Toen de vormgever aan de slag ging, verdween het boek een beetje uit het zicht. Voor mij voelde het als een afstand, bijna als het boek van iemand anders. Zelfs toen we de eerste proefversie in pdf kregen toegestuurd en we met de uitgever gingen praten over de lancering en de boekpresentatie bleef dat gevoel. Nu is dat anders. Ik heb het boek in huis en de boekpresentatie is gepland. Een dezer dagen gaan de uitnodigingen de deur uit. 

Een nieuwe fase breekt aan. We gaan de boer op: naar scholen, naar de media. We hebben een missie: we gaan voor ons ideaal: het vergroten van de kansengelijkheid in een rechtvaardigere samenleving! Ook al zijn het kleine stappen, we gaan op weg naar beter! Dat is wat wij kunnen doen.

 

Van dit schrijfproces heb ik veel geleerd. Over kansen(on)gelijkheid, over schrijven, over samenwerken, feedback ontvangen, incasseren, verbeteren, verhelderen, over (af)wachten, overdragen, uit handen geven. Maar vooral over mezelf, mijn eigen vooroordelen en aannames, die echt niet weg zijn, ook al heb ik eerder in de gaten dat ik ze heb en dat ze er zijn. Dat is de kleine stap die ik zet, meer bewust zijn van mijn positie in relatie tot kansen(on)gelijkheid. Daarin leer ik nog iedere dag. 

 

Kiezen voor kansen. 

Jos de Mulder en Cilia Born. 

Ten Brink Uitgevers, Meppel. 

ISBN 978 907 786 6696 

https://www.tenbrinkuitgevers.nl/product/kiezen-voor-kansen/

Ik schreef een boek 2/4

In juni 2020 begonnen Jos de Mulder en ik met het schrijven van ons boek. Hoe ging het verder?

Ondertussen groeide het boek. Een proces dat best organisch verliep. Hoewel, onze schrijfstijlen zijn best verschillend. Van sommige woorden wordt Jos allergisch, van andere krijg ik jeuk. Dus al zoekend, schrappend en slijpend, kwamen we verder. Begin 2021 was de eerste versie klaar. We vroegen tien mensen om het boek te lezen en feedback te geven. Kritische vrienden, met verschillende achtergronden, binnen en buiten het onderwijs, verschillend in leeftijd en geslacht, meer en minder dicht in onze familie- en vriendenkring. Die feedback kwam en was niet misselijk. Wat we terugkregen was niet geheel onbekend en onverwacht. We hadden zelf ook wel vragen over sommige stukken, maar het is wel even slikken als je dat in een veelheid en zo zwart op wit ziet staan. We hebben het allemaal tot ons genomen en op ons laten inwerken. We besloten het hele boek om te gooien. 

 

De kern van ons boek veranderde niet echt. Het zat hem meer in de opbouw, de vorm en de hoeveelheid informatie. We laten wél zien hoe de heersende macht een ideologie heeft die de bestaande situatie in de samenleving rechtvaardigt. Dat wij, de mensen met een hogere opleiding, daarin meegaan, waardoor de ongelijkheid blijft bestaan. 

We laten zien hoe kansenongelijkheid al begint in de wieg en doorgaat in kinderopvang, basisschool, voortgezet, middelbaar en hoger beroepsonderwijs en universiteit. Hoe leraren, schoolleiders en bestuurders er invloed op hebben, maar ook (of juist) het onderwijssysteem zoals wij dat in Nederland hebben ingericht en natuurlijk wij, burgers, als onderdeel van de samenleving. Maar we noemen niet álle knelpunten die we hebben geanalyseerd, daar word je als lezer, net als ik, moedeloos van.