Verbinding.

Verbinding

Het zaterdagavond 11 juli 2015. Ver van Nederland schrijf ik dit blog. Hoeveel kilometer is Addis Abeba eigenlijk verwijderd van Haarlem? Dat weet ik niet uit mijn hoofd en ik kan het niet opzoeken, want er is geen verbinding met internet. Gisteren in het vliegtuig heb ik het getal zien staan op het schermpje met vluchtinformatie. Maar ik heb het niet onthouden. Waarom zou ik ook? Het is informatie waar ik zonder kan. Bovendien: als het moet, kan ik het toch opzoeken. Ik heb allerlei apparaten om mij heen: mobiel, laptop, e-reader. Maar ik heb geen verbinding.

Addis is veranderd sinds vorig jaar. De spoorlijn die hoog over de weg en het plein vlakbij Ghion Hotel loopt, is bijna klaar. De enorme bouwput eronder is voor een deel veranderd in een geasfalteerde weg met een breed trottoir. Maar het is nog niet klaar, er wordt nog druk gegraven en gebouwd. Dan wordt er weleens een kabel geraakt. Dat is volgens de ict-meneer van het hotel de reden van de storing. In het weekend wordt er door het telecombedrijf niet gewerkt, dus er is geen internet.

Wat zoek ik op een dag vaak verbinding met de rest van de wereld. Om een plaatje voor in mijn PowerPointpresentatie te zoeken, een what’s-appbericht te sturen, mijn mail te lezen en in Dropbox te kijken. Want daar zou collega Michael de ‘midterm presentations’  inzetten, zodat we die konden bekijken en bespreken. De presentaties staan in zijn mail, maar er is geen verbinding.  Michael stapt op dit moment in het vliegtuig naar Nederland. Morgen kan hij de presentaties vanuit Nederland naar mij doorsturen. Wel een raar idee: vrijdag hebben de cursisten hier in Addis naar Michael gemaild en hij stuurt die mails zondag uit Haarlem weer door naar mij, in Addis. Dat is zó gebeurd als er verbinding is. Misschien heb ik dan nog tijd om ze voor maandag te lezen en feedback te geven.

Verbinding zoek ik in deze stad. Tussen oud en nieuw, natuur en stad, traditie en moderniteit, arm en rijk. Ik zie supermoderne gebouwen met ernaast een kudde schapen, Ghion Park met daarnaast golfplatenhuisjes, vrouwen in nikaab naast meisjes in shorts en high heels, BMW’s naast bedelaars. Het klopt niet in mijn westerse ogen. Maar hier in Addis gebeurt het wel. Op de een of andere manier gaan deze werelden een verbinding aan met elkaar. Mensen leven op dezelfde plek geheel verschillende levens en lijken dat te accepteren. Misschien doe je dat ook wel als je al je tijd nodig hebt om in leven te blijven. Onze cursisten signaleren wel en proberen er op hun manier iets aan te doen. Onderwijs kan hierbij een machtig wapen zijn. Zoals Malala zijn: Een boek, een schrift, een pen is genoeg om verandering te brengen

Verbinding voel ik met Bihian, die eigenlijk Wendewossen heet. Hij haalt ons op in een 50 jaar oude Kever, met de originele, wel wat roestige, lak. Hij heeft dat geregeld met een vriend, want zijn eigen auto is in de garage. Dit is het derde jaar dat hij ons rijdt. Hij is niet alleen onze taxichauffeur, hij is een vriend. Gelukkig kunnen we dit jaar iets gemakkelijker met elkaar praten, want samen met een aantal vrienden en familieleden geven we maandelijks geld voor zijn cursus Engels. Hij is net gepromoveerd naar Elementary III.

We lunchen met z’n drieën in Bata, een traditioneel restaurant in alweer zo’n prachtig park. We laten als echte toeristen foto’s maken. Hoe krijgen we die nu? Na betaling zet de fotograaf ze op een usb-stick. Daar lopen we niet mee op zak als we gaan lunchen:-) Maar Wendewossen heeft een usb-stick met muziek voor in de auto. De fotograaf zet er de foto’s op. Michael neemt hem mee en zet de foto’s over op zijn computer en op een andere usb-stick. Die krijg ik, Wendewossen krijgt de andere terug. Ik zet ze ook weer op mijn computer. En in dit blog. Zo maken we toch verbinding.

Het is zondagochtend. Ik zit op het nieuwe terras van Ghion Hotel, met uitzicht op het park. Veel vogels en zeker vier nationaliteiten op het terras. Ik zet de foto’s van gisteren op mijn laptop. En plaats er een in dit blog. Je ziet hem hier. Tenminste als je verbinding hebt… Dat lukt nu, op dinsdag.