Koud

Ja, het is koud hier. De temperatuur schommelt rond de 17 graden. Als er weer een enorme regenbui boven Addis Abeba losbarst -en dat gebeurt een paar keer per dag en nacht- is het niet meer dan 15. Alleen als de zon af en toe doorbreekt, komt het in de buurt van de 20 graden.

Niet alleen ik heb het koud, ook de cursisten komen bibberend binnen. Ze houden hun jas aan. Ik geef ze groot gelijk, want het is kil. Er is sowieso geen verwarming en van de zeven ramen in het lokaal sluiten er vijf niet echt. Ze staan dus de hele nacht open. En ’s nachts koelt het flink af. Open ramen zijn geen probleem. Het ministerie gaat ervan uit dat er niet ingebroken wordt, want er is permanente bewaking. Inderdaad word ik weer gefouilleerd. Die ene keer vorige week was het de regen die ervoor zorgde dat ik door kon lopen!

Ook in mijn hotelkamer is het koud. Omdat het een hoekkamer is, is het er heerlijk licht, maar de vele ramen en de dunne muren houden kou en vocht niet tegen. Ik vermoed dat het dak ook niet echt geïsoleerd is en mijn kamer is op de bovenste verdieping.

Van theetafel naar bureau en de gordijne zijn dicht

Als het donker is, rond zeven uur, koelt het snel af. Om de kou te weren, doe ik de gordijnen dicht. Dat is een hachelijke onderneming. De gordijnrails zijn stroef, hard trekken op de grond helpt niet, dus... Ik stap op de theetafel om het gordijn bij de deur dicht te doen. Ik stap over op de leuningen van de twee fauteuils om de gordijnen aan de ene kant van de kamer dicht te doen. Goed mijn evenwicht bewaren, want ze wiebelen! Daarna via de koffertafel op het bureau, voor de gordijnen aan de andere kant. Via de stoel bij het bureau weer terug naar de vloer.

Na avondmaal en koffie installeer ik me achter mijn bureau. Ondanks twee paar sokken heb ik nog steeds koude voeten als ik ’s avonds zit te werken. Daarom heb ik een van de twee kleedjes bij het bed onder het bureau gelegd. Dat helpt iets. Ik trek nu ook een jasje aan, sla een wollen sjaal om, en doe het cadeau van Bihian, een sjaal met traditionele motieven, om mijn nek. Zo red ik het prima!

Alle Ethiopiërs die ik ontmoet hebben het over het weer. Ze verontschuldigen zich voor de kou. De regen vinden ze vervelend, maar die hoort erbij. De kou die is pas erg! Terwijl het in deze tijd van het jaar ook best vaak mooi kan zijn, hier in Addis, maar zeker in andere delen van het land. 

Ze vinden het dus écht zielig voor mij als ik vertel dat het in Nederland gewoonlijk best koud en regenachtig is, maar nu al twee weken niet.