Terrasje

De hele nacht giet het van de lucht. Ik word af en toe wakker van een bliksemschicht en steeds hoor ik een gestaag vallende regen. En het wordt ook ’s ochtends niet minder. Gelukkig komt Bihian mij ophalen. Bij het ministerie mag ik naar binnen zonder gefouilleerd te worden. Is dat omdat het regent of omdat ze me kennen? Dat zal ik morgen merken.

Dankzij een combinatie van tips van internet, collega Michael en echtgenoot André lukt het om laptop en beamer te verbinden én de PowerPoint op het beeldscherm te krijgen. Dat is al een beter begin dan gisteren! Vandaag gaat het over assessment. Ik begin met een quiz. Drie vragen om te kijken wat er al bekend is over dit onderwerp. Dat is weinig. Niet zo vreemd. De groep bestaat uit docenten en trainers van juridische faculteiten en trainingscentra, maar ook uit openbaar aanklagers en advocaten. Logisch dat die vreemd opkijken bij termen als ‘formatief’ en ‘summatief’. Dus toch een kort college over deze begrippen, het belang van feedback tijdens het leerproces en een consistent programma van intended learning outcomes tot en met assessment. Als voorbeeld van een niet zo gelukkige combinatie noem ik de training gespreksvoering die getoetst wordt met een meerkeuzetoets. Er wordt begrijpend geknikt en gelachen!

Na de koffiepauze gaan de groepen verder met hun opdracht, het ontwerpen van een module. Ik ga langs alle groepen om de feedback die ze van mij en collega Michael gekregen hebben, toe te lichten en vragen te beantwoorden. De workshop van gisteren en het college over assessment hebben nieuwe vragen opgeroepen over hun ‘proposals’. Dat is goed: nu gaat het niet meer over het inhoudelijke probleem, maar ligt de nadruk op de didactiek. Leuk om te merken dat verschillende groepen vragen stellen bij hun eigen keuzes. Het lijkt erop dat ze beter begrijpen waar het over gaat en als gevolg daarvan kritischer zijn op hun eerdere werk. Het is plotseling ook ‘in’ om te starten met een quiz! J

Als ik naar het hotel ga, is het droog en aangenaam weer. Ik leg mijn spullen op de kamer en loop de stad in. In het Ambassady Park drink ik een traditionele koffie en krijg daar een schaaltje popcorn bij. Bijzondere lunch, maar wel lekker. De dreigende wolken sturen mij richting hotel, maar daar vlakbij hoor ik ineens mijn naam: “Professor Cilia!” Op een terrasje zitten vier cursisten. Zij nodigen mij uit voor een drankje. Natuurlijk ga ik daarop in. Ze stellen zich voor met onuitsprekelijke namen die ze voor mij een beetje inkorten: Thekele (spreek uit Tekle, eigenlijk is zijn naam veel langer, maar daar beginnen ze al niet aan). Dan zijn er nog Sintayehu (Sintaju), Mehretab en Bahre. Zij vragen mij het hemd van het lijf over Holland, mijn familie en mijn werk. Ja, dan moeten ze zelf natuurlijk ook vertellen waar ze vandaan komen, of ze kinderen hebben en wat hun werk is. Ik blijk met drie jonge vaders aan tafel te zitten. Dat schept een band. Ik neem een koffie zonder suiker. Onbegrijpelijk, vinden ze. Maar net op het andere terras was de traditionele koffie al gezoet. Dat is genoeg voor iemand die al 33 jaar koffie zonder suiker drinkt!

Regelmatig komen er verkopers langs de tafel. De mannen kijken wel even als er dvd’s of boeken worden aangeboden. De derde keer blijkt er een Engelse vertaling bij te zitten van een controversieel boek van een Ethiopische schrijver: Dertogada van Yismake Worku. Sintaheyu vertelt erover, hij heeft het al in het Amhaars gelezen. Ik merk dat hij aan het afdingen is. Dan zegt hij: “Ik geef u het boek cadeau! Ik heb het voor twee derde van de prijs die op het boek staat!” To Professor Cilia Born from Sintaheyu Demeke, schrijft hij erin.  

De rest van de middag werk ik aan het programma voor morgen. Ik ga eten in het Ethiopische restaurant van hotel Ghion. Ik krijg een enorme schaal injera met verschillende sausen. De saus met pens beveelt de ober speciaal aan. Een echte lekkernij! Nou, daar zijn de meningen over verdeeld.

Zo'n enorme schaal krijg ik niet op. Daar schaam ik me wel over, in dit arme land, maar het is echt teveel. Ik geniet van koffie met muziek en dans. Dan is het genoeg voor vandaag. Ik ga lezen.